Μάλλον ήρθε η ώρα να μετακομίσετε στην Αλμπέρτα του Καναδά, μιας και ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΑΡΟΥΡΑΙΟΥΣ!
Το στάτους αυτής της επαρχίας του Καναδά ως αρουραίοι free σημαίνει πως δεν έχει υπάρξει ενδημικός πληθυσμός αρουραίων στην Αλμπέρτα για περισσότερο από 70 χρόνια!
Το μόνο είδος αρουραίου που μπορεί να επιζήσει στον σκληρό χειμώνα της Αλμπέρτα είναι ο κοινός καφέ αρουραίος (Rattus Norvegicus), ο οποίος και ως συμβιωτικός με τον άνθρωπο, χρειάζεται να ξεχειμωνιάσει εντός κάποιου κτιρίου.
Γύρω στο 1950, όταν εντοπίστηκαν οι πρώτοι αρουραίοι στην Αλμπέρτα, η τοπική κυβέρνηση ΤΟ ΕΧΑΣΕ και ξεκίνησε να τους κυνηγά ανηλεώς, με εκτεταμένο σχέδιο εξόντωσης!
Πυροβολισμοί, δηλητήρια, τοξικά αέρια και κατεδάφιση μολυσμένων κτιρίων ήταν λίγα μόνο από τα μέτρα που πήρε η επαρχία για να διασφαλίσει ότι δεν πρόκειται να αφήσει τους αρουραίους να στήσουν το τσαρδάκι τους στην Αλμπέρτα.
Αυτό πλέον σημαίνει πως η τοποθεσία ΔΕΝ. ΕΧΕΙ. ΠΛΗΘΥΣΜΟ. ΑΡΟΥΡΑΙΩΝ. ΠΟΥ-ΘΕ-ΝΑ.
Είναι μάλιστα παράνομο για κάθε κάτοικο της Αλμπέρτα να έχει κατοικίδιο αρουραίο, με ποινή φυλάκισης εώς και δύο μήνες και πρόστιμο 5.000 καναδέζικα δολάρια! Άδεια για κατοχή αρουραίων δίνεται μόνο σε εργαστήρια, ζωολογικούς κήπους και πανεπιστήμια!
Είναι μια διάσημη κατασκευή που βρίσκεται στο Newark του Οχάιο, σχεδιασμένη για να μοιάζει με ένα τεράστιο καλάθι.
Αρχικά κατασκευάστηκε το 1997 για να χρησιμεύσει ως έδρα της Longaberger Company, μια επιχείρηση γνωστή για την κατασκευή χειροποίητων ξύλινων καλαθιών.
Το κτίριο είναι επταώροφο αντίγραφο του υπογραφικού μεσαίου καλαθιού της Longaberger, πλήρες με λαβές που ζυγίζουν σχεδόν 150 τόνους.
Σχεδιασμένο από τους NBBJ και Korda Nemeth Engineering, το Basket Building αποτελεί ένα εντυπωσιακό παράδειγμα καινοτομίας αρχιτεκτονικής, προσελκύοντας τουρίστες και λάτρεις της αρχιτεκτονικής για τη μοναδική του εμφάνιση. Αφού η Longaberger Company αντιμετώπισε οικονομικές δυσκολίες και σταμάτησε να λειτουργεί, το κτίριο εκκενώθηκε το 2016.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει διάφορες προσπάθειες επαναχρησιμοποίησης της δομής, συμπεριλαμβανομένης της μετατροπής της σε πολυτελές ξενοδοχείο.
Το κτίριο αποτελεί βασικό σημείο αναφοράς στο Οχάιο και συνεχίζει να συμβολίζει τη δημιουργικότητα στην αρχιτεκτονική.
Κέρος: «Το αρχαιότερο 3000πχ νησιωτικό ιερό στον κόσμο»
Για νέα εντυπωσιακά ευρήματα που εντοπίστηκαν στην Κέρο, κάνει λόγο δημοσίευμα των Times. Σύμφωνα με τον ιστότοπο της αγγλικής εφημερίδας, μία από τις πιο αινιγματικές αρχαίες θέσεις στην Ελλάδα αποκαλύπτει νέα επίπεδα πολυπλοκότητας μετά από μια δεκαετία έρευνας.
Πρόκειται για την εύρεση μιας εντυπωσιακής κλίμακας κι ενός δρόμου (μονοπατιού) που συνέδεε τον πετρώδη λόφο Κάβο της Κέρου με τη βραχονησίδα Δασκαλιό, περιοχές οι οποίες στην αρχαιότητα συνδέονταν μεταξύ τους με μια λεπτή λωρίδα γης (και τον καταποντισμένο σήμερα δρόμο). Τα ευρήματα, όπως αναφέρει το δημοσίευμα, χρονολογούνται την εποχή των Πυραμίδων της Αιγύπτου.
«Το αρχαιότερο νησιωτικό ιερό στον κόσμο», σύμφωνα με τον γνωστό Βρετανό αρχαιολόγο Σερ Κόλιν Ρένφριου, που ερευνά εδώ και χρόνια την περιοχή, βρίσκεται στο απόμερο και ακατοίκητο νησί της Κέρου στα νότια των Κυκλάδων, μεταξύ Νάξου και Σαντορίνης, επίσης σημαντικά κέντρα της Εποχής του Χαλκού. Όπως αναφέρουν οι Times, εκεί όπου ο δρόμος συναντά την απότομη πλαγιά του Κάβου, οι πρόσφατες ανασκαφές έχουν φέρει στην επιφάνεια μια σκάλα, που ανεβαίνει την πλαγιά προς τις δυο περιοχές όπου γίνονταν οι «τελετουργικές εναποθέσεις».
Πρόκειται για τις εναποθέσεις εκατοντάδων σπασμένων κομματιών από μαρμάρινα κυκλαδικά ειδώλια, καθώς και από μαρμάρινες λεκάνες και ασυνήθιστα κεραμικά αγγεία πόσης κρασιού, που φέρουν το παρατσούκλι «σαλτσιέρες» εξαιτίας του σχήματός τους. Είναι εντυπωσιακό ότι σχεδόν κανένα από τα μαρμάρινα κομμάτια δεν «κολλάει» με άλλο και κανένα ολόκληρο ειδώλιο ή αγγείο δεν έχει βρεθεί, αλλά ούτε και κάποιο ίχνος από θραύση στη γύρω περιοχή, γεγονός που υποδηλώνει ότι τα κομμάτια έρχονταν στον Κάβο ήδη σπασμένα από άλλο μέρος.
Επιπλέον, κανένα από τα 500 και πλέον κομμάτια ειδωλίων ή τα 2.500 περίεργα κομμάτια μαρμάρινων λεκανών δεν έχει βρει το ταίρι του σε κάποιο κυκλαδικό αντικείμενο που εντοπίστηκε αλλού ή αποκτήθηκε μέσω της αγοράς παράνομης διακίνησης αρχαιοτήτων. «Φαίνεται ότι υπήρχε ένα είδος υποχρέωσης να φέρνουν ένα κομμάτι σπασμένου ειδωλίου και να το αποθέτουν στο ιερό νησί της Κέρου, πιθανότατα διαμένοντας μερικές μέρες στο Δασκαλιό κατά τη διάρκεια της ολοκλήρωσης της τελετής», είχε υποθέσει πριν έξι χρόνια ο Καθηγητής Ρένφριου (The Times, June 18, 2011).
Το ύφος της κεραμικής, αλλά και οι ραδιοχρονολογήσεις, αποδεικνύουν ότι οι τελετουργικές εναποθέσεις έγιναν κυρίως μεταξύ 2750 και 2550 π. Χ., με σταδιακή μείωση στον επόμενο ενάμιση αιώνα. Η πρόσφατα ανακαλυφθείσα σκάλα είναι «συνομήλικη» της τελετουργικής δραστηριότητας.
Σημειώνεται ότι στη νησίδα Δασκαλιό έχουν εντοπιστεί από το 2008 τα κατάλοιπα πέτρινου τελετουργικού κτηρίου μήκους 16 μ., που χρονολογείται μεταξύ 2550 και 2400 π. Χ. και το οποίο εγκαταλείφθηκε περίπου το 2000 π. Χ. Σύμφωνα με τον κ. Ρένφριου, είναι «το μεγαλύτερο γνωστό κτήριο της Πρωτοκυκλαδικής Περιόδου», η δε περιοχή «έχει την πιο εντυπωσιακή δημόσια αρχιτεκτονική στις Κυκλάδες για την εποχή, που όμοιά της δεν υπάρχει πουθενά στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου».
Επιπλέον, όπως είχε γίνει γνωστό το 2008, μέσα στο κτήριο εντοπίστηκαν τρία χάλκινα τσεκούρια, τα οποία ζυγίζουν περισσότερο από ένα κιλό, γεγονός πολύ σημαντικό για τη μεταλλουργία του νησιού, που πιθανόν έπαιξε τον ρόλο της στη σπουδαιότητα της εγκατάστασης, ενώ ένα μικρότερο κυκλικό κτήριο στο Δασκαλιό, που έκρυβε 350 θαλάσσια βότσαλα στο εσωτερικό του και βρέθηκε στην ίδια ανασκαφική περίοδο, δείχνει τελετουργικές πρακτικές και στη θέση της σημερινής βραχονησίδας.
«Η σημασία του ιερού της Κέρου ως το πρώτο σημαντικό θρησκευτικό κέντρο στο Αιγαίο της Εποχής του Χαλκού ενισχύεται από τα νέα ευρήματα στην εγκατάσταση του Δασκαλιού» δήλωσε πρόσφατα ο κ. Ρένφριου, σύμφωνα με τη βρετανική εφημερίδα. «Οι κύριες τελετουργικές εναποθέσεις σπασμένων μαρμάρινων ειδωλίων και αγγείων, καθώς και κεραμικών αγγείων πόσης, έγιναν στον Κάβο της Κέρου, χωρίς να συνοδεύονται από την παρουσία εντυπωσιακών κατασκευών ή κάποιου μεγάλου συγκροτήματος κτηρίων», τόνισε ο Βρετανός Καθηγητής, συμπληρώνοντας: «Αντίθετα, αυτά τα μνημειώδη κτήρια κατασκευάστηκαν στον οικισμό του Δασκαλιού, ο σχεδιασμός και τα μνημειώδη χαρακτηριστικά του οποίου τώρα αρχίζουν να γίνονται κατανοητά. Ήταν σαφώς το σημαντικότερο τελετουργικό κέντρο των Κυκλάδων στο κέντρο του Αιγαίου από τις αρχές της 3ης χιλιετίας π. Χ., αναμφισβήτητα κάπου 500 χρόνια νωρίτερα από οποιοδήποτε άλλο τελετουργικό κέντρο στο προϊστορικό Αιγαίο».
Η ΛΙΜΝΑΡΑ Βαϊκάλη βρίσκεται στα νότια της Σιβηρίας στη Ρωσία, έχει έκταση περίπου 30 χιλιάδες τ.χμ, (σχεδόν 4 φορές η Κρήτη δηλαδή!) και μπορούμε άνετα να τη δούμε από το διάστημα)
Έχει βάθος γύρω στα 1600 μέτρα! Αν πάρουμε δηλαδή τον Όλυμπο και τον πετάξουμε μέσα ο μισός θα είναι βυθισμένος!
Η Βαϊκάλη είναι μια τεκτονική λίμνη. Με την κίνηση δηλαδή των στρωμάτων του γήινου φλοιού μπορεί να σχηματισθούν λεκάνες, σαν ρωγμές στο έδαφος που με τα χρόνια γεμίζουν με νερό και γίνονται λίμνες. Αυτές είναι συνήθως οι πιο βαθιές λίμνες!
Το ρήγμα μάλιστα στο οποίο βρίσκεται η Βαϊκάλη είναι ακόμα ενεργό και έτσι κάθε χρόνο η λίμνη πλαταίνει κατά 2 εκατοστά!
Η Βαϊκάλη είναι η πιο παλιά λίμνη της Γης! Υπολογίζεται δηλαδή πως έχει νερό συνεχόμενα εδώ και 25 με 30 εκατομμύρια χρόνια!!!!
Τώρα πως ακριβώς ξέρουν οι επιστήμονες πως μια λίμνη έχει νερό τόσα εκατομμύρια χρόνια αυτό είναι κάπως περίπλοκο. Υπάρχουν πολλές μέθοδοι για να υπολογιστεί η “ηλικία” μιας λίμνης, είτε μελετώντας τους μικροοργανισμούς μέσα σε αυτή, τη διάβρωση των πετρωμάτων, τις δομικές πλάκες από κάτω και την κίνηση τους (και όλα αυτά σε σύγκριση με άλλες λίμνες) κ.λ.π.
Η Βαϊκάλη είναι επίσης η μεγαλύτερη λίμνη γλυκού νερού στον κόσμο (μα πόσα ρεκόρ πια αυτή κοπέλα!). Περίπου το 20% του γλυκού νερού που βρίσκεται στην επιφάνεια της Γης είναι εκεί! Αυτό είναι το 1/5 του φρέσκου νερού όλου του πλανήτη! (Αν έχει πάει εκεί κανείς σας με ένα παγουρίνο και έχει πιει να μας πείτε στα σχόλια εντυπώσεις!)
Στη Βαϊκάλη υπάρχει πιο πολύ νερό απ'ότι σε όλες τις μεγάλες λίμνες της βόρειας Αμερικής μαζί!
Σκεφτείτε πως η μεγαλύτερη λίμνη της Ελλάδας είναι η Τριχωνίδα στη Στερεά Ελλάδα, με εμβαδό τα 96 τ.χμ. Μπροστά στη Βαϊκάλη δηλαδή είναι μια μπουρμπουλήθρα! Θα χρειαζόμασταν 330 λίμνες Τριχωνίδες για να φτάσουμε την έκτασή της!
Είναι επίσης από τις πιο διαυγείς λίμνες της Γης! Σε μια καλή μέρα το μάτι σου μπορεί να δει μέχρι και 40 μέτρα βαθιά ψαράκια να κολυμπάνε!
Στη Βαϊκάλη εκβάλλουν 330 ποτάμια και υπάρχουν 1000 είδη φυτών και 2500 είδη ζώων! Το 80% από αυτά τα ζώα μάλιστα είναι ενδημικά, υπάρχουν δηλαδή μόνο εκεί!
Η Βαϊκάλη είναι αρκετά μεγάλη λίμνη ώστε να χωράει 27 νησιά! Το μεγαλύτερο από αυτά είναι το Όχλον και είναι τόσο μεγάλο όσο η Κεφαλονιά! Έχει επίσης γύρω στους 1700 κατοίκους που είναι κυρίως από τη φυλή Μπουριάτ και ζουν από τη γη, το ψάρεμα και τον τουρισμό!
Οι Μπουριάτες είναι ένας μογγολικός αυτόχθων λαός της νότιας Σιβηρίας και ζουν κυρίως στα ανατολικά της λίμνης Βαϊκάλη. Πέρα από τη Ρωσία, φυλές Μπουριάτ υπάρχουν επίσης στην Κίνα και τη Μογγολία.
Η προέλευση του ονόματος Μπουριάτ δεν είναι σίγουρη αλλά το πιο πιθανό είναι πως σημαίνει “Λυκοπατέρας” (Στη γλώσσα τους “μπούρι” = λύκος και “ατά” = πατέρας)!
Η γλώσσα τους λέγεται μπουριατική και μιλιέται μόνο από 280 χιλιάδες ανθρώπους σε όλο το κόσμο! Επειδή οι Μπουριάτες έχουν ξεκινήσει να “ρωσοποιούνται” η γλώσσα τους βρίσκεται υπό εξαφάνιση!
Γενικά οι Μπουριάτες ακούγονται πάρα πολύ γλυκοί τύποι και τύπισσες καθώς λόγω των παραδόσεων τους και της κουλτούρας τους σέβονται βαθιά τη φύση και δε θέλουν να “την κατακτήσουν” αλλά να ζουν αρμονικά μαζί της όσο το δυνατόν γίνεται!
Ηταν μόλις 19 ετών όταν έγινε η πρώτη γυναίκα που διέσχυσε τη Μάγχη το 1926 σε 14 ώρες και 31 λεπτά.
Κατεριψε το ρεκόρ πέντε ανδρών που είχαν κάνει το ίδιο στο διάστημα, από το 1875 ως το 1926, κατά 2 ολόκληρες ώρες.
Η Έντερλε είχε το δικό της τρόπο να μετρά τους σφυγμούς της και να διατηρεί τον ρυθμό της. Σιγοτραγουδούσε το «Let me call you sweetheart». ( Το έχουν πει πολύ καλλιτέχνες, με πιο γνωστό τον Μπινγκ Κρόσμπι).
Κέρδισε 3 μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες, 1 χρυσό και 2 χάλκινα, το 1924 και σημείωσε συνολικά στην καριέρα της 29 εθνικά και παγκόσμια ρεκόρ.
Οταν γύρισε πίσω στην Αμερική, την υποδέχθηκαν δύο εκατομμύρια πολίτες και έγινε εθνικός ήρωας των ΗΠΑ(βλέπετε κάτω εικόνα)
Για το κατόρθωμά της γράφτηκαν τραγούδια, δέχτηκε προτάσεις γάμου και τεράστιες χρηματικές απολαβές.
Στα χρόνια που ακολούθησαν έζησε σαν σταρ. Γύρισε ταινία για τη ζωή της, έδωσε άπειρες ομιλίες και ενέπνευσε χιλιάδες Αμερικανίδες να αποκτήσουν διπλώματα διδασκαλίας στην κολύμβηση και τη ναυαγοσωστική.
Αφού εγκατέλειψε τον πρωταθλητισμό έγινε δασκάλα κολύμβησης σε κωφά παιδιά, επειδή και η ίδια ταλαιπωρούνταν από μικρή ηλικία με προβλήματα ακοής.
Σε ηλικία 5 χρόνων υπέφερε από ιλαρά, κάτι που την προκάλεσε πρόβλημα με την ακοή μ
Ενώ οι γιατροί της συμβούλεψαν ότι το κολύμπι θα επιδεινώσει την κατάσταση της εκείνη θεωρούσε «τον εαυτό της ευτυχισμένο ανάμεσα στα κύματα» και συνέχισε να κάνει αυτό που αγαπάει....και δεν το μετάνιωσε καθόλου.
Τα τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλά και ιδιαίτερα σημαντικά έργα μεταμορφώνοντας το οδικό δίκτυο της Ελλάδας. Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν οι οδικές σήραγγες που οι περισσότερες από αυτές σχεδιάστηκαν και κατασκευάστηκαν από Έλληνες.
Η μεγαλύτερη σήραγγα της χώρας είναι η Τ2 Τεμπών, γνωστή και ως σήραγγα Μαρίνου Αντύπα-Ρήγα Φεραίου. Είναι μία δίδυμη οδική σήραγγα μήκους 6 χλμ. που είναι μέρος του Αυτοκινητοδρόμου 1 (Αθήνας-Θεσσαλονίκης-Ευζώνων), στην περιοχή των Τεμπών.
Αποτελεί τη μακρύτερη σήραγγα του αυτοκινητοδρόμου και, ταυτόχρονα, τη μακρύτερη οδική σήραγγα στην Ελλάδα αλλά και σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ευρώπη γενικότερα.
Ο ανατολικός κλάδος της σήραγγας ονομάστηκε προς τιμήν του κοινωνικού αγωνιστή Μαρίνου Αντύπα, ενώ ο δυτικός προς τιμήν του εθνομάρτυρα και πρόδρομου της Ελληνικής Επανάστασης, Ρήγα Φεραίου.
Η κατασκευή της είχε ξεκινήσει το 2008, αλλά το 2011 σταμάτησε για οικονομικούς λόγους. Εντός του 2014 οι εργασίες ξεκίνησαν ξανά και η παράδοσή της στην κυκλοφορία έγινε στις 7 Απριλίου 2017, ως τμήμα της παράκαμψης Τεμπών και Πλαταμώνα.
Η Σήραγγα σε αριθμούς
-Διαθέτει 2 κατακόρυφα φρεάτια και μια οριζόντια σήραγγα αερισμού/εκκαπνισμού.
-Για την κατασκευή της Σήραγγας εργάστηκαν περίπου 400 άτομα, διαφόρων ειδικοτήτων, όπως χειριστές μηχανημάτων, σιδεράδες, καλουπατζήδες, εργάτες, εργοδηγοί, μηχανικοί κλπ.
-Υπάρχουν έξοδοι κινδύνου ανά 300 μέτρα για τους πεζούς αλλά και έξοδοι κινδύνου για αυτοκίνητα κάθε 900 μέτρα, ώστε να μπορούν να κάνουν αναστροφή σε περίπτωση ατυχήματος.
-Οι εργασίες εκσκαφής που ολοκληρώθηκαν εντός του προβλεπόμενου χρονοδιαγράμματος έχουν συνολικό όγκο πάνω από 1.620.000 κυβικά.
-Για την προσωρινή υποστήριξη χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 80.000 κυβικά σκυροδέματος.
-Για την τελική επένδυση χρησιμοποιήθηκαν πάνω από 350.000 κυβικά σκυροδέματος (όσο δηλαδή περίπου απαιτείται για την κατασκευή 1600 μονοκατοικιών).
Μην ξεχνάμε πως η σήραγγα με τη λειτουργία της κατήργησε το πιο αιματοβαμμένο τμήμα των δρόμων της χώρας, την οδική διέλευση της κοιλάδας των Τεμπών.
Ποιες είναι οι 10 μεγαλύτερες σήραγγες στην Ελλάδα
Ο Αθλητισμός Είναι Πολύ Κουλ μας περιγράφει: σήμερα έχουμε τον μεγάλο τελικό των 100 μέτρων και όλοι οι αθλητές-ζώα έχουν πάρει τις θέσεις τους στην γραμμή εκκίνησης.
Είμαι σίγουρος ότι θα παρακολουθήσουμε ένα πάρα πολύ ωραίο αγώνα σήμερα.
Για να δούμε αν το Τσιτάχ , που είναι το μεγάλο φαβορί, θα κρατήσει τα σκύπτρα για δεύτερη
Ολυμπιάδα.
Η θα κάνει την μεγάλη έκπληξη κάποιο άλλο "ζώο" όπως η Μικρή Αντιλόπη η το Αμερικάνικο Άλογο. Για πάμε να δούμε.
Είναι όλα έτοιμα...και έφυγαν οι "αθλητές".
Βλέπουμε ότι ξεκίνησε πολύ δυνατά το Αμερικανικό Άλογο στα πρώτα 10 μέτρα μαζί με τον Άνθρωπο και την Στρουθοκάμηλο.
Αλλά τώρα ανεβάζουν στροφές η Γαζελα μαζί μαζί με την Αντιλοκάπρα και παίρνουν κεφάλι στην κούρσα, αλλά το Τσιτάχ με απίστευτα μεγάλους διασκελισμούς τους περνάει όλους και τερματίζει στην πρώτη θέση κατακτώντας το Χρυσό μετάλλιο.
Στην δεύτερη θέση ήρθε το Αντιλοκάπρα και την τρίτη θέση για το χάλκινο μετάλλιο, πήρε η Γαζέλα.
Αυτός είναι ο μακρύτερος δρόμος στον κόσμο με τα πόδια χωρίς να χρειάζεται να διασχίσει τον ωκεανό ή οποιοδήποτε άλλο σημαντικό εμπόδιο, εκτείνεται από το Κέιπ Τάουν (Νότια Αφρική) στο Μαγκαντάν (Ρωσία).
Δεν χρειάζονται αεροπλάνα ή πλοία καθώς υπάρχουν γέφυρες.
️Υπάρχουν 21.808 χλμ και χρειάζονται κατά μέσο όρο 4.310 ώρες για να περπατήσεις. Αυτό θα ήταν 187 μέρες περπατώντας ασταμάτητα, ή 561 μέρες περπάτημα 8 ώρες την ημέρα.
Στο δρόμο, περνάς από 17 χώρες, έξι ζώνες ώρας και κάθε εποχή του χρόνου!!!
Βρίσκονται στην περιοχή Tokaj που έχει τεράστια ιστορία στην παραγωγή κρασιού (στα βορειοανατολικά της Ουγγαρίας, κοντά στα σύνορα με Σλοβακία)!
Η περιοχή αυτή σήμερα αποτελείται από 27 χιλιάδες περίπου στρέμματα αμπελώνων και έχει αναγνωριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της ΟΥΝΕΣΚΟ!!!
Σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη της οινοποιίας σε εκείνο το τμήμα της περιοχής Tokaj έπαιξε η εγκατάσταση των Σουηβών (ναι καλά το έγραψα, ΣουηΒοί, όχι ΣουηΔοί), τον 18ο αιώνα! Μεταφέρθηκαν εκεί από τον Μέλανα Δρυμό (μεγάλο δάσος στη νοτιοδυτική Γερμανία) και ξεκίνησαν να ασχολούνται με την παραγωγή κρασιού!
Η Σουηβία (εξ ου και Σουηβοί) είναι μια πολιτιστική και ιστορική περιοχή της νοτιοδυτικής Γερμανίας που έμεινε γνωστή στην ιστορία για τους πολέμους της με τα υπόλοιπα γερμανικά κρατίδια κατά τον 16ο αιώνα! Σουηβοί ή Σουαβοί αποκαλούνταν στα αρχαία ελληνικά διάφορα γερμανικά φύλα που ζούσαν γύρω από τον ποταμό Έλβα (που διαπερνά τη σημερινή Γερμανία και Τσεχία)!
Κάτω από τα κελάρια αυτά υπάρχουν υπόγεια με πολλά επίπεδα που διαμορφώνουν έναν ολόκληρο σύστημα αποθήκευσης των κρασιών!
Με ένα εντυπωσιακό μήκος περίπου 14.500 χιλιομέτρων, αυτός ο αυτοκινητόδρομος κυκλώνει ολόκληρη την περίμετρο της Αυστραλίας.
Συνδέει μεγάλες πόλεις και τουριστικά αξιοθέατα κατά μήκος της ακτής, προσφέροντας εκπληκτική θέα σε παράκτια τοπία, παραλίες, εθνικά πάρκα και εμβληματικές πόλεις όπως το Σίδνεϊ, η Μελβούρνη, το Μπρίσμπεϊν, το Περθ και η Αδελαΐδα.
Γνωστό και ως "Εθνικός Αυτοκινητόδρομος" αυτό το εκτεταμένο οδικό δίκτυο είναι απαραίτητο για τη σύνδεση μεγάλων πόλεων και παράκτιων περιοχών της Αυστραλίας. Σημειωτέον ότι η ενδοχώρα είναι κυρίως έρημος και εξαιρετικά αραιοκατοικημενη.
Σχεδόν άγνωστη είναι μια πινακίδα που απαντάται στο ελληνικό οδικό δίκτυο και ενημερώνει τους οδηγούς για το πώς πρέπει να συμπεριφερθούν σε μια διασταύρωση.
Καθοριστική συμβολή στην ομαλή συνύπαρξη των οδηγών και στην αποφυγή τέλεσης τροχαίων ατυχημάτων έχουν οι πινακίδες οδικής σήμανσης που γνωστοποιούν στους οδηγούς και τους λοιπούς χρήστες του οδικού δικτύου τις υποχρεώσεις τους, τους ενημερώνουν για κινδύνους και τους παρέχουν χρήσιμες πληροφορίες.
Η σημασία των πινακίδων οδικών σήμανσης – ή αλλιώς σημάτων- αναφέρεται στον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, ενώ αποτελούν αντικείμενο εξέτασης όταν κάποιος δίνει εξετάσεις για την απόκτηση διπλώματος οδήγησης.
Υπάρχουν, ωστόσο, ορισμένες πινακίδες που είτε επειδή δεν απαντώνται συχνά στο οδικό δίκτυο, είτε επειδή με το πέρασμα του χρόνου η μνήμη μας μάς… προδίδει, δεν γνωρίζουμε τι υποδηλώνουν.
Μία από τις ρυθμιστικές πινακίδες, λοιπόν, οι οποίες ενδέχεται να προκαλεί απορίες σε πολλούς οδηγούς είναι η εικονιζόμενη. Έχει σχήμα ρόμβου, κίτρινο χρώμα -θυμίζοντας τηγανητό αβγό- και τοποθετείται προ διασταυρώσεων ώστε να ενημερώσει τους οδηγούς ότι κινούνται σε οδό προτεραιότητας. Εφόσον, λοιπόν, τη συναντήσουμε πριν από μία διασταύρωση μπορούμε να συνεχίσουμε την πορεία μας, αν και καλό είναι να ελαττώσουμε την ταχύτητα του οχήματός μας.
Πώς, όμως, ενημερώνονται οι οδηγοί στις άλλες οδούς προ της διασταύρωσης ότι έχουμε εμείς προτεραιότητα και ότι πρέπει να σταματήσουν;
Γι’ αυτό φροντίζει η πινακίδα Ρ-1 (δείτε την παραπάνω) που τους γνωστοποιεί ότι πρέπει να ακινητοποιήσουν τα οχήματά τους και να παραχωρήσουν προτεραιότητα σε αυτά που κινούνται στην οδό μας. Σημειώνεται, μάλιστα, ότι η μη συμμόρφωση στην πινακίδα Ρ-1 επισύρει διοικητικό πρόστιμο ύψους 700 ευρώ.
Η προτεραιότητα παύει να ισχύει όταν αντικρίσουμε την πινακίδα Ρ-4, η οποία παρουσιάζεται παραπάνω. Υπενθυμίζεται ότι στις διασταυρώσεις όπου η κυκλοφορία δεν ρυθμίζεται με φανάρια ή πινακίδες, η προτεραιότητα ανήκει στον εκ δεξιών κινούμενο οδηγό.
Δημιουργήσαμε την ομάδα του isthmosnews.gr που είναι μία ζωντανή διαρκώς ανανεωμένη παρέα στην οποία θα μπορούν να συμμετέχουν όλοι ανεξαρτήτως ηλικίας και μόρφωσης, που ενδιαφέρονται επαρκώς και νοιάζονται που τολμούν να μοιράζονται απόψεις και να εκφράζονται δημόσια.