Για το μεθυστικό κάλλος της διακρίνεται μια ελληνική γέφυρα που δεσπόζει πάνω από την τεχνητή λίμνη των Κρεμαστών.

Αποθεωτικά είναι τα σχόλια που εισπράττει μια γέφυρα από τα νερά της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών, συνδέοντας την επαρχία Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας με τον νομό Ευρυτανίας.

Πρόκειται για τη γέφυρα Τατάρνας, η οποία κατασκευάστηκε από το 1965 έως και το 1970, έχοντας ως σχεδιαστή τον πολιτικό μηχανικό Αρίσταρχο Οικονόμου, Καθηγητή Στατικής και Δυναμικής από το 1976 στο τμήμα Πολιτικών Μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής Πανεπιστημίου Πατρών.

Αποτελεί την πρώτη γέφυρα στην Ελλάδα που κατασκευάστηκε με τη μέθοδο της εν προβόλω δομήσεως, δηλαδή η τμηματική κατασκευή του κυρίως σώματος ξεκινούσε από τα μεσόβαθρα στήριξης (υποστυλώματα) και καθώς εξελισσόταν, το συγκεκριμένο τμήμα βρισκόταν κατά την κατεύθυνση κατασκευής του «στον αέρα».

Τα ανοίγματά της γέφυρας, (δηλαδή οι αποστάσεις μεταξύ των δομικών στοιχείων στήριξης) είναι 97 + 196 + 150 μέτρα, από προεντεταμένο σκυρόδεμα και με χρήση εφεδράνων. Όσον αφορά στην ονομασία της, αυτή δόθηκε από το κοντινό μοναστήρι της Παναγίας της Τατάρνας, που ιδρύθηκε το 1556.

Η γέφυρα έχει λάβει διεθνή βραβεία για την τεχνική κατασκευή της, ενώ έχει κατακτήσει και τέσσερα παγκόσμια ρεκόρ, ένα εκ των οποίων αφορά στον κεντρικό άνοιγμα μήκους 196,00 μέτρων.

Παλαιότερα, στη θέση της γέφυρας υπήρχε η μονοκάμαρη πέτρινη γέφυρα της Τατάρνας, το ένα άκρο της οποίας «πατούσε» στο Βάλτο Αιτωλοακαρνανίας και το άλλο στην Ευρυτανία.

Στο ιστορικό αυτό γεφύρι δόθηκε το 1821 η πρώτη μάχη των Ελλήνων της Ρούμελης κατά των Τούρκων, ενώ σε ανάμνηση του γεγονότος στις αρχές Ιουνίου κάθε έτους γίνονται εκδηλώσεις.

Σήμερα το παλιό γεφύρι, το οποίο μέχρι το 1911, που κατασκευάστηκαν τα γεφύρια της Τέμπλας και του Αυλακιού, ήταν το μοναδικό πέρασμα του Αχελώου για ολόκληρη την περιοχή, βρίσκεται μέσα στα νερά της τεχνητής λίμνης των Κρεμαστών, σε βάθος περίπου 100 μέτρων.

Η σύγχρονη γέφυρα της Τατάρνας αποτελεί ένα κόσμημα της περιοχής που κάθε χρόνο συγκεντρώνει χιλιάδες επισκέπτες προκειμένου να θαυμάσουν το εντυπωσιακό οικοδόμημα και το πράσινο τοπίο.

Δημοσιεύθηκε στο Carandmotor

Με τις τιμές των καυσίμων να παραμένουν σε υψηλά επίπεδα, καλό είναι να γνωρίζουμε ποια ώρα της ημέρας συμφέρει περισσότερο να γεμίζουμε το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μας.

Οι τιμές των καυσίμων διατηρούνται υψηλές στη χώρα μας, επομένως είναι πολύ χρήσιμο να γνωρίζουν όλοι κάποιες τακτικές που μπορούν να ελαττώσουν την κατανάλωση καυσίμου του αυτοκινήτου.

Πρέπει να γνωρίζετε ότι υπάρχει ιδανική ώρα της ημέρας να ανεφοδιάζουμε το ρεζερβουάρ του αυτοκινήτου μας, για λόγους που έχουν να κάνουν με τη θερμοκρασία. Τον χειμώνα λοιπόν οι συνθήκες αλλάζουν, αλλά η ανάγκη να περιορίσουμε τις σπατάλες παραμένει.

Τόσο η βενζίνη όσο και το πετρέλαιο συστέλλονται όταν ελαττώνεται η θερμοκρασία του περιβάλλοντος, κάτι που σημαίνει ότι αποκτούν μεγαλύτερη πυκνότητα. Το λίτρο ως μονάδα μέτρησης μετράει τον όγκο, ο οποίος είναι μεταβλητός. Όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές λοιπόν, στην πραγματικότητα βάζουμε μικρότερη ποσότητα υδρογονανθράκων επειδή το καύσιμο έχει διασταλεί. Επομένως όταν πηγαίνεις στο βενζινάδικο ενώ επικρατούν χαμηλές θερμοκρασίες, στην πραγματικότητα το ντεπόζιτό σου περιέχει περισσότερη ποσότητα υδρογονανθράκων από όταν έχει ζέστη.

Το καλοκαίρι προτείνεται να ανεφοδιάζετε το ρεζερβουάρ με βενζίνη ή ντίζελ το πρωί ή το βράδυ, όταν η θερμοκρασία πέφτει λίγο. Και, φυσικά, να αποφεύγετε τις πιο ζεστές ώρες του μεσημεριού ή νωρίς το απόγευμα. Τον χειμώνα, το κρύο είναι σύμμαχός μας σχεδόν οποιαδήποτε ώρα της ημέρας. Και μάλιστα ο ανεφοδιασμός κατά τις πρώτες πρωινές ώρες εγγυάται την υψηλότερη δυνατή πυκνότητα. Μια άλλη καλή επιλογή είναι να πάτε στο βενζινάδικο αργά το βράδυ.Η θερμοκρασία είναι ένας σημαντικός παράγοντας, αλλά δεν είναι ο μόνος που επηρεάζει την τελική τιμή των καυσίμων. Πολλά βενζινάδικα προσαρμόζουν τις τιμές τους ανάλογα με την ημέρα της εβδομάδας. Για παράδειγμα, αρκετοί ρίχνουν τις τιμές τη Δευτέρα ή την Τρίτη για να ενθαρρύνουν την κατανάλωση όταν η ζήτηση είναι χαμηλότερη.

Από την άλλη πλευρά, την παραμονή των διακοπών, των εορτών ή των Σαββατοκύριακων, όταν όλοι ετοιμάζονται να ταξιδέψουν, οι τιμές τείνουν συχνά να ανεβαίνουν. Σημαντικό όφελος ωστόσο είναι το ότι δεν θα χάσετε χρόνο περιμένοντας πίσω από μια ουρά αυτοκινήτων.

Δημοσιεύθηκε στο carandmotor.gr

Σίγουρα σας έχει τύχει να περπατάτε πεζή στο δρόμο ενώ βρέχει και ο φόβος σας είναι μήπως περάσει κάποιο αυτοκίνητο και σας βρέξει. Εεε, γι’ αυτό να ξέρετε υπάρχει πρόστιμο για τον οδηγό.

Αν στην κακοκαιρία οι μετακινήσεις των αυτοκινήτων γίνονται μετ’ εμποδίων φανταστείτε πόσο δύσκολη είναι η μετακίνηση των πεζών.

Και επειδή υπάρχουν και ασυνείδητοι οδηγοί που περνούν με μεγάλη ταχύτητα και βρέχουν τους πεζούς, θα πρέπει να γνωρίζετε ότι ο ΚΟΚ έχει περιμνήσει πρόστιμο γι’ αυτούς τους ανεγκέφαλους.Για τους οδηγούς που συμπεριφέρονται απερίσκεπτα, ακόμα και επίτηδες, προβλέπεται πρόστιμο 200 ευρώ, καθώς παραβιάζουν τη διάταξη 3.γ. του Άρθρου 39 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ).

Σύμφωνα με αυτήν, οι οδηγοί οφείλουν να αποφεύγουν ενέργειες που θέτουν τους πεζούς σε κίνδυνο ή τους παρεμποδίζουν. Σε περιπτώσεις που κρίνεται αναγκαίο, πρέπει να σταματούν για να διασφαλίσουν την ασφάλεια των πεζών.

Επιπλέον, το Άρθρο 19 του ΚΟΚ, στην παράγραφο 3, ορίζει ότι οι οδηγοί πρέπει να μειώνουν ταχύτητα όταν επικρατούν βροχοπτώσεις ή το οδόστρωμα είναι ολισθηρό, ενισχύοντας έτσι την ευθύνη τους για την πρόληψη ατυχημάτων και ενοχλήσεων σε δύσκολες καιρικές συνθήκες.

Προφανώς οι άνθρωποι μας κάνουν πλάκα!

Τον γύρο της Ελλάδας κάνουν οι εικόνες από τον Χριστουγεννιάτικο στολισμό του Άργους.

Η δημοτική αρχή αποφάσισε επιτέλους να στολίσει την πόλη και προκάλεσε άφθονο γέλιο στους ξένους αλλά και ντροπή στους Αργείους.

Στο πιο κεντρικό σημείο του Άργους, στην πλατεία Αγίου Πέτρου, η δημοτική αρχή Μαλτέζου εύχεται στον κόσμο «Καλλά Χριστούγενα»!

Ναι, καλά προσέξατε… Δύο λέξεις είχαν να γράψουν και έκαναν λάθος τη μία. Ούτε το «Καλά» δεν ξέρουν πως γράφεται και έχουν βγάλει και πανεπιστήμια… Μαζί με τη νέα μόδα, θα μας φέρουν και το νέο λεξικό.

Όλη η Ελλάδα γελάει με τα χάλια μας!

Μια απορία μόνο: Καλά, ο κατασκευαστής είναι ανορθόγραφος. Όλοι οι άλλοι στη δημοτική αρχή που αρχικά ενέκριναν και στη συνέχεια παρέλαβαν και κρέμασαν τα συγκεκριμένα «στολίδια», δεν το πρόσεξαν;

Στην αρχή που το είδαμε από φωτογραφίες, φανταστήκαμε ότι πρόκειται για fake εικόνες ή ότι οι χρήστες του διαδικτύου κάνουν πλάκα, δυστυχώς όμως, όντως είναι έτσι τα νέα στολίδια και όχι τίποτα άλλο, επειδή βρέχει, δεν έχουν στείλει ακόμα συνεργείο να τα κατεβάσει, με αποτέλεσμα όποιος τα βλέπει να γελάει και να κλαίει ταυτόχρονα.

Τι άλλο θα δούμε τα επόμενα τέσσερα χρόνια;

Στο τέλος θα ντρεπόμαστε να λέμε από που είμαστε.

Άκου εκεί «Καλλά Χριστούγεννα»…

Δημοσιεύθηκε στο argolidaplanet.com

Εξουθενωτικές είναι οι ποινές που επισύρει ο ΚΟΚ σε όσους οδηγούς κάθονται πίσω από το τιμόνι ενώ προηγουμένως τα έχουν «τσούξει».

Αδιαφορία για τους κανόνες ασφαλούς οδήγησης δείχνουν πολλοί οδηγοί στη χώρα μας, με αποτέλεσμα να στήνουν παγίδες θανάτου στους λοιπούς χρήστες του οδικού δικτύου.

Μία από τις πιο σοβαρές τροχαίες παραβάσεις είναι η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ, δεδομένου ότι, όπως έχει αποδειχθεί, η κατανάλωση οινοπνεύματος μειώνει τη δυνατότητα προσήλωσης στην οδήγηση, αυξάνει την αίσθηση υπνηλίας και επηρεάζει τη δυνατότητα λήψης αποφάσεων και την εκτίμηση των κινδύνων.

Σύμφωνα, μάλιστα, με πρόσβατη έρευνα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ασφάλειας Μεταφορών (ETSC), εφόσον εξαλειφόταν η οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ θα μπορούσαν να αποφευχθούν τουλάχιστον 4.000 θάνατοι στην Ευρωπαϊκή Ένωση ετησίως.

Δεδομένων των σοβαρών κινδύνων που ενέχει η συγκεκριμένη τροχαία παράβαση, ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας επιφυλάσσει ιδιαίτερα αυστηρές ποινές στους παραβάτες, που μπορεί να φτάσουν στην επιβολή προστίμου ύψους 2.000 ευρώ, ταυτόχρονα με την αφαίρεση της άδειας οδήγησης για πέντε χρόνια και ποινή φυλάκισης τουλάχιστον έξι ετών.

Ειδικότερα, σύμφωνα με το Άρθρο 42 «Οδήγηση υπό την επίδραση οινοπνεύματος, φαρμάκων ή τοξικών ουσιών», ο οδηγός θεωρείται ότι βρίσκεται υπό την επίδραση οινοπνεύματος όταν το ποσοστό αυτού στον οργανισμό είναι από 0,50 γραμμάρια ανά λίτρο αίματος (0,50 gr./l.) και άνω, μετρούμενο με τη μέθοδο της αιμοληψίας ή από 0,25 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα και άνω, όταν η μέτρηση γίνεται στον εκπνεόμενο αέρα με αντίστοιχη συσκευή αλκοολομέτρου.

- Για συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα μεταξύ 0,50 -0,80 g/l με τη μέθοδο της αιμοληψίας ή από 0,25 έως 0,40 χιλιοστά του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα το πρόστιμο ανέρχεται σε 200 ευρώ.

- Για συγκέντρωση απο 0,80 g/l και μέχρι 1,10 g/l ή άνω των 0,40 έως 0,60 χιλιοστών του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα το πρόστιμο φτάνει τα 700 ευρώ και συνοδεύεται με αφαίρεση, επιτόπου, της άδειας οδήγησης για 90 ημέρες,

- Για συγκέντρωση οινοπνεύματος άνω του 1,10 g/l ή άνω των 0,60 χιλιοστών του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα, επιβάλλεται φυλάκιση τουλάχιστον δύο μηνών, διοικητικό πρόστιμο 1.200 ευρώ και αφαίρεση, επιτόπου, της άδειας ικανότητας οδηγού για 6 μήνες.

Σε περίπτωση τώρα που ο οδηγός οχήματος καταληφθεί να οδηγεί και πάλι υπό την επήρεια οινοπνεύματος εντός 2 ετών από προηγούμενη παράβαση της απαγόρευσης οδήγησης υπό την επίδραση οινοπνεύματος και η συγκέντρωση οινοπνεύματος στο αίμα του, κατά τη νέα παράβαση, είναι άνω του 1,10 g/l, ή άνω των 0,60 χιλιοστών του γραμμαρίου ανά λίτρο εκπνεόμενου αέρα, επιβάλλεται για κάθε περαιτέρω παράβαση ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 6 μηνών και διοικητικό πρόστιμο 2.000 ευρώ, καθώς και επιτόπου αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδηγού για 5 χρόνια.

Επιπλέον, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι σύμφωνα με το Άρθρο 290Α του Ποινικού Κώδικα – Επικίνδυνη οδήγηση, όποιος οδηγεί όχημα μολονότι δεν είναι σε θέση να το πράξει με ασφάλεια εξαιτίας της κατανάλωσης οινοπνεύματος τιμωρείται:

Σημειώνεται ότι η παράβαση της οδήγησης υπό την επήρεια αλκοόλ αναμένεται να επισύρει αυστηρότερες ποινές στον νέο Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας που αναμένεται να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση το προσεχές διάστημα.

Δημοσιεύθηκε στο  carandmotor.gr

Η καθημερινότητα στα μεσαιωνικά κάστρα δεν ήταν μόνο μάχες, πολιτική και στρατηγική. Υπήρχε και μια πιο πρακτική πλευρά της ζωής που έπρεπε να αντιμετωπιστεί: η διαχείριση της προσωπικής υγιεινής. Σε μια εποχή όπου τα σύγχρονα αποχετευτικά συστήματα ήταν ανύπαρκτα, η αρχιτεκτονική των κάστρων προέβλεπε ευρηματικές λύσεις, όπως τα λεγόμενα garderobes, τα αποχωρητήρια της εποχής.

Τι ήταν τα garderobes;

Τα garderobes ήταν μικροί θάλαμοι, χτισμένοι συνήθως στο εξωτερικό των τειχών ή των πύργων των κάστρων. Η κατασκευή τους περιλάμβανε έναν κάθετο αγωγό που ξεκινούσε από το κάθισμα και κατέληγε στο έδαφος ή σε τάφρο γύρω από το κάστρο. Ο σχεδιασμός αυτός εξασφάλιζε ότι τα απόβλητα απομακρύνονταν από τους εσωτερικούς χώρους, μειώνοντας έτσι τους κινδύνους μόλυνσης.

Πρακτικότητα και λειτουργικότητα

Η τοποθέτηση των garderobes στα εξωτερικά μέρη των κάστρων εξυπηρετούσε πολλαπλές ανάγκες:

• Υγιεινή: Η απομάκρυνση των αποβλήτων από τους κύριους χώρους διαβίωσης βοήθησε στη μείωση ασθενειών που σχετίζονταν με τη μόλυνση του περιβάλλοντος.
• Ασφάλεια: Οι κάτοικοι δεν χρειάζονταν να εγκαταλείψουν την προστασία των τειχών για να ικανοποιήσουν βασικές ανάγκες.
• Εκμετάλλευση χώρου: Τα garderobes ήταν μικρά και δεν επηρέαζαν τη λειτουργικότητα των εσωτερικών δωματίων.

Ποιος καθάριζε;

Τα απόβλητα που συγκεντρώνονταν στη βάση του αγωγού έπρεπε να απομακρύνονται τακτικά. Αυτή η δουλειά ανατίθετο σε ειδικούς εργάτες της εποχής, οι οποίοι αναλάμβαναν να καθαρίσουν τις τάφρους ή τους χώρους συγκέντρωσης. Ήταν μια απαιτητική και συχνά περιφρονημένη εργασία, αλλά απαραίτητη για τη σωστή λειτουργία του κάστρου.

Πολιτιστική σημασία

Τα garderobes αποτελούν σημαντική πηγή πληροφορίας για την καθημερινή ζωή των ανθρώπων του Μεσαίωνα. Μέσα από αυτές τις κατασκευές, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα τις προτεραιότητες, τις συνήθειες και τις προκλήσεις που αντιμετώπιζαν. Παρά την απλότητά τους, αποδεικνύουν πώς η ανάγκη για υγιεινή και άνεση οδήγησε σε καινοτόμες λύσεις ακόμα και σε μια εποχή που η τεχνολογία ήταν περιορισμένη.

Η κληρονομιά τους σήμερα

Σήμερα, τα garderobes προσελκύουν την προσοχή ιστορικών, αρχιτεκτόνων και επισκεπτών κάστρων, καθώς αποτελούν μαρτυρίες της καθημερινής ζωής στο Μεσαίωνα. Αν και οι σύγχρονες τουαλέτες έχουν εξελιχθεί πολύ από τότε, τα garderobes υπενθυμίζουν την επινοητικότητα και την προσαρμοστικότητα των ανθρώπων σε κάθε εποχή.

Δημοσιεύθηκε στο koolnews.gr

Ακόμα και οι πιο έμπειροι οδηγοί μπορεί να υποπέσουν σε ένα λάθος, το οποίο επιφέρει πρόστιμο και απώλεια του διπλώματος οδήγησης.

Κάθε άνθρωπος που κάθεται πίσω από το τιμόνι γνωρίζει ότι το αυτοκίνητό του φέρει φώτα τα οποία οποία κατά τη διάρκεια της νύχτας πρέπει να είναι αναμμένα αφενός για να του εξασφαλίζουν καλή ορατότητα και αφετέρου προκειμένου το όχημά του να είναι ορατό στους υπόλοιπους χρήστες του οδικού δικτύου.

Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, οι οδηγοί που υποπίπτουν σε λάθη όσον αφορά τη χρήση των φωτών, με αποτέλεσμα να ενέχει ο κίνδυνος να πέσουν στα δίχτυα της Τροχαίας και στη χειρότερη περίπτωση να εμπλακούν σε τροχαίο ατύχημα -ή να το προκαλέσουν.

Ένα από τα μεγαλύτερα λάθη σχετίζεται με τη χρήση των φωτών πορείας, δηλαδή της μεγάλης σκάλας που μας βοηθάει να βλέπουμε τον δρόμο σε συνθήκες μη επαρκούς φωτισμού του τελευταίου.

Αρχικά, να ξεκαθαρίσουμε ότι τα φώτα πορείας όχι μόνο είναι υποχρεωτικά, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να είναι ικανής έντασης, για τον επαρκή φωτισμό της οδού κατά τη νύκτα με καθαρές καιρικές συνθήκες, σε απόσταση τουλάχιστον 100 μέτρων μπροστά από το όχημα. (Άρθρο 63 «Φώτα πορείας» ΚΟΚ).

Το λάθος με τη μεγάλη σκάλα

Αναντίρρητα, η μεγάλη σκάλα μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια κατά την οδήγησή μας σε επαρχιακό δρόμο τη νύκτα, μιας και πολλές φορές αποτελεί το μοναδικό μέσο προκειμένου να έχουμε «εικόνα» του δρόμου.

Σε περίπτωση, όμως, που κάνουμε άσκοπη χρήση της δεν αποκλείεται να χρειαστεί να βάλουμε βαθιά το χέρι στην τσέπη και να χάσουμε το δίπλωμα οδήγησής μας.

Ειδικότερα, όπως έχουμε παρατηρήσει, πολλοί οδηγοί -είτε από αδιαφορία, είτε από απροσεξία- διατηρούν για μεγάλο χρονικό διάστημα ενεργοποιημένα τα φώτεια πορείας, με αποτέλεσμα να ενέχει ο κίνδυνος να «τυφλώσουν» τους οδηγούς των οχημάτων που έρχονται αντίθετα.

Πρόκειται για ένα λάθος που σύμφωνα με το Άρθρο 36 («Κανόνες χρήσης των φωτών οχημάτων») του ΚΟΚ, τιμωρείται με χρηματική ποινή διακοσίων 200 έως 700 ευρώ και με αφαίρεση της άδειας ικανότητας οδήγησης για χρονικό διάστημα 1 μηνός, η οποία επιβάλλεται υποχρεωτικά από το δικαστήριο.

Αυτό, λοιπόν, που πρέπει να κάνει ο οδηγός, όταν πρόκειται να συναντηθεί με όχημα που έρχεται αντίθετα, είναι να απενεργοποιήσει τη μεγάλη σκάλα και να επιστρατεύσει τα φώτα διασταύρωσης (μεσαία σκάλα).

Δημοσιεύθηκε στο   carandmotor.gr

Παντελής Ζερβός... Πονεμένος στην ζωή του άνθρωπος από την μια κορούλα του που την έχασε στον σεισμό της Σαντορίνης στην ηλικία των 12 ετών. Το έμαθε όταν έπαιζε θέατρο στην Αθήνα.. Συνέχισε την παράσταση, άκουσε τα χειροκροτήματα του κοινού και μετά λιποθύμησε στο καμαρίνι. Ένας από τους παλιούς σπουδαίους ηθοποιούς, από αυτούς που ποιούσαν ήθος..

Γιατί ηθοποιός σημαίνει ήθος ποιώ!!

Στοργικός, δοτικός, γεμάτος κατανόηση, με μάτια που εξέπεμπαν καλοσύνη και συνήθως ένα χαμόγελο που έκανε το πρόσωπό του να λάμπει, ο Παντελής Ζερβός ενσάρκωνε στις ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού κινηματογράφου το απόλυτο πρότυπο «πατρικής φιγούρας». Ήταν στα μάτια των θεατών ο γονιός που όλοι θα ήθελαν να έχουν.

Στην πραγματικότητα η προσωπικότητα και ο χαρακτήρας που έβγαζε ο Έλληνας ηθοποιός είτε στην μεγάλη οθόνη είτε στο θεατρικό σανίδι δεν διέφερε και πολύ από τον εαυτό του. Όσοι, δηλαδή, είχαν την τύχη να τον γνωρίζουν προσωπικά περιγράφουν έναν άνθρωπο που έβαζε πάντα πρώτες τις ανάγκες των άλλων και έκανε τα πάντα για να τους ικανοποιήσει και να τους κάνει ευτυχισμένους.

Αιτία για αυτή την ευγένεια ψυχής και το ειλικρινές ενδιαφέρον ίσως να ήταν και το δικό του δράμα. Οι δυσκολίες του χτύπησαν από πολύ νεαρή ηλικία την πόρτα, αλλά δεν τον έκαναν σκληρό ή απόμακρο αλλά τον σμίλεψαν ώστε να γίνει για τους άλλους αυτό που του ίδιου του έλειψε. Δηλαδή γονιός. Γεννημένος το 1908 στην Περαχώρα κοντά στο Λουτράκι, ο Παντελής Ζερβός έχασε στα 4 χρόνια του την μητέρα του και πριν καν γίνει 8 ετών έμεινε εντελώς ορφανός αφού έφυγε από την ζωή και ο πατέρας του.

Αναγκαστικά, για ένα διάστημα βρέθηκε στο Τζάνειο ορφανοτροφείο αλλά εκείνο το περιβάλλον δεν το άντεξε καθόλου. Έφυγε από εκεί και προτίμησε να δοκιμάσει να επιβιώσει συνδυάζοντας σχολείο και δουλειά. Έτσι εργαζόταν τα πρωινά σε καφενείο στον Πειραιά, συνέχιζε πηγαίνοντας το βράδυ σε νυχτερινό και «έσβηνε» τη μέρα του επιστρέφοντας στο μεροκάματο πουλώντας τα βράδια πορτοκαλάδες και λεμονάδες στους δρόμους της πόλης.

Τελικά όχι μόνο κατάφερε κάτω από αντιξοότητες και τεράστιες δυσκολίες να τελειώσει το σχολείο αλλά στη συνέχεια κατετάγη στο Βασιλικό (τότε) Ναυτικό όπου μάλιστα κατάφερε να ανελιχθεί και να πάρει τον βαθμό του Αρχινοσοκόμου. Ωστόσο δεν πέρασε απαρατήρητο και ένα από τα πολλά ταλέντα που είχε. Ο Ζερβός είχε πολύ καλή φωνή κι έτσι δεν άργησε να ακούσει τις παραινέσεις των συναδέλφων του και να  δοκιμάσει την τύχη του στην Λυρική Σκηνή που εκείνη την εποχή έψαχνε νέους καλλιτέχνες προκειμένου να την πλαισιώσουν. Τα κατάφερε και εκεί!

Όμως η μοίρα είχε διαφορετικά σχέδια για εκείνον. Δεν ήθελε να τον δει να κάνει καριέρα ούτε με την στολή ούτε με την φωνή! Σύμφωνα με τον αστικό μύθο την Λυρική Σκηνή είχε επισκεφθεί μαζί με κάποιους μαθητές του ο θρυλικός σκηνοθέτης Κάρολος Κουν ο οποίος μόλις είχε δημιουργήσει την σχολή του. Ξαφνικά η ομιλία του διεκόπη από ένα ηχηρό γέλιο που ακούστηκε από το προαύλιο. Βγαίνοντας έξω για να δει τι συμβαίνει, αντίκρισε τον Παντελή Ζερβό και με την διορατική ματιά του διέκρινε σε αυτόν το πεπρωμένο του. «Θέλεις να παίξεις στο θέατρο;» τον ρώτησε, για να εισπράξει την απάντηση «φυσικά» και να μπουν έτσι οι βάσεις για την μετέπειτα πορεία του λατρεμένου ηθοποιού.

Για την καριέρα του λίγο-πολύ τα πράγματα είναι γνωστά. Έλαβε μέρος σε αμέτρητες παραγωγές ενσαρκώνοντας πάντα ρόλους πολύ κοντά στον χαρακτήρα του για το ταλέντο του παραμένουν αδιάψευστοι μάρτυρες οι ερμηνείες του, όπως και τα βραβεία για το έργο του. Ανάμεσά τους κι αυτό στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1960, για τον ρόλο του παπα-Φώτη στην ταινία Μανταλένα. Εκείνο, όμως, που δεν γνωρίζουν πολλοί είναι ότι η ορφάνια από τόσο νεαρή ηλικία και οι μετέπειτα δυσκολίες των παιδικών και εφηβικών χρόνων του δεν ήταν τα μόνα δράματα που τον χτύπησαν.

Σχεδόν μέχρι τα βαθιά γεράματα ο Ζερβός έκρυβε βαθιά μέσα στην ψυχή του ένα αβάσταχτο μυστικό το οποίο θέλησε να μοιραστεί μόνο λίγο πριν πεθάνει και το είχε αποκρύψει ακόμη και από την ίδια την σύζυγό του. Όλοι γνώριζαν ότι το ζευγάρι είχε την ευλογία να αποκτήσει 3 κόρες αλλά και την συγκλονιστική εμπειρία του να χάσει μία από αυτές όταν ήταν ακόμη παιδί. Ήταν η Ευδοξούλα, ένα κοριτσάκι μόλις 12 ετών που έχασε την ζωή του στον μεγάλο σεισμό του 1956 στην Σαντορίνη όπου η οικογένεια έκανε διακοπές. Ο ίδιος είχε παραμείνει στην Αθήνα για παραστάσεις και δεν μπορούσε να φανταστεί καν αυτό που συνέβη.

Το χτύπημα του Εγκέλαδου ήταν τρομακτικό, με πολλά σπίτια να καταρρέουν κάτω από τα 7,5 Ρίχτερ (ο μεγαλύτερος σεισμός στην Ελλάδα κατά την διάρκεια του 20ού αιώνα) και 53 νεκρούς.  Ένα από τα θύματα ήταν και η κόρη του Ζερβού, ενώ σώθηκαν τόσο η γυναίκα του όσο και οι άλλες δύο κοπέλες που κατόρθωσαν να βγουν εγκαίρως… Ο Ζερβός έμαθε τα τραγικά μαντάτα την ώρα που έφτανε στο θέατρο από έναν συγγενή του. Κάποιος άλλος στην θέση του ίσως να είχε αποχωρήσει, όμως, ο κυρ-Παντελής δεν το έκανε.

Έπαιξε κανονικά στην παράσταση, προσέφερε άφθονο γέλιο στους θεατές, ανταποκρίθηκε και στα 8 (!) μπιζαρίσματα του κοινού, επανερχόμενος στην σκηνή και στη συνέχεια σωριάστηκε στα καμαρίνια, μακριά από τα μάτια του κόσμου… Είπαμε, όμως, αυτά ήταν γνωστά. Το τρομερό μυστικό ήταν άλλο και το αποκάλυψε ο ίδιος λίγο πριν φύγει από την ζωή. Η κορούλα του, η μικρή Ευδοξία, είχε ταφεί ζωντανή… Η φρικιαστική διαπίστωση έγινε τρία χρόνια μετά τον θάνατό της, όταν πραγματοποιήθηκε η εκταφή. Τότε έγινε αντιληπτό ότι ο σκελετός δεν ήταν ανάσκελα, αλλά στο πλάι, ενώ το στόμα του παιδιού ήταν ανοιχτό. Σημάδια ότι συνήλθε ενώ ήταν θαμμένο και προσπάθησε μάταια να ανασάνει.

«Εκείνες τις τραγικές μέρες στο νησί, όποιον σκουντούσαν και δεν σάλευε, τον έθαβαν», εξομολογήθηκε ο Παντελής Ζερβός λίγο πριν τον Γενάρη του 1982 όταν αποχαιρέτησε τα εγκόσμια σε ηλικία 73 ετών και ενώθηκε –αυτή τη φορά αιώνια- με το σπλάχνο του που τόσο άδικα έχασε.

Σε περιοχές που θα κριθεί αναγκαία η χρήση αλυσίδων, επιβάλλεται στους ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων όλων των κατηγοριών να εφοδιάσουν τα οχήματά τους με αντιολισθητικές αλυσίδες ή άλλα ανάλογα αντιολισθητικά μέσα, όπως χιονοκουβέρτες ελαστικών και χιονολάστιχα (που φέρουν την ειδική σήμανση του «αλπικού» συμβόλου με την ένδειξη M+S).

Με τις ακραίες συνθήκες λόγω του χειμώνα, οι οδηγοί έχουν την υποχρέωση να φέρουν τα αντιολισθητικά μέσα στα οχήματα τους. Αντίστοιχα, όταν οι κλιματολογικές συνθήκες δεν το απαιτούν και εφόσον δεν έχουν εκδοθεί σχετικές αποφάσεις, οι οδηγοί δεν είναι υποχρεωμένοι να έχουν αλυσίδες.

Το πρόστιμο

Όταν το επιβάλλουν οι συνθήκες, αν οι οδηγοί δεν έχουν αλυσίδες στα οχήματά τους, θα παίρνουν πρόστιμο 80 ευρώ. Αν το όχημα δεν είναι εφοδιασμένο με τις ζώνες ασφαλείας που προβλέπονται το πρόστιμο είναι 200 ευρώ.

Σημειώνεται ότι η περίοδος υποχρεωτικής χρήσης για τις αντιολισθητικές αλυσίδες είναι από Οκτώβριο μέχρι Απρίλιο.

Ποια τα σωστά λάστιχα

Ως ειδικά ελαστικά (χιονολάστιχα) νοούνται τα ελαστικά για χρήση σε συνθήκες χιονόπτωσης δηλαδή εκείνα που φέρουν την ειδική σήμανση του «αλπικού» συμβόλου όπως υφίσταται στο Προσάρτημα 1 του Παραρτήματος 7 του Κανονισμού 117 της Οικονομικής Επιτροπής των Ηνωμένων Εθνών για την Ευρώπη (ΟΕΕ/ ΗΕ) και χαρακτηριστικό M+S.

Οι οδηγοί των οχημάτων επιβάλλεται να έχουν τις αλυσίδες στο αυτοκίνητό του, να γνωρίζουν πώς να τις τοποθετούν και να προσαρμόζουν την οδήγησή τους όταν χρησιμοποιούνται αντιολισθητικά ανάλογα με τις προδιαγραφές.

Σε ό,τι αφορά στις τεχνικές προδιαγραφές, τα αντιολισθητικά πρέπει να είναι κατάλληλα για το συγκεκριμένο όχημα και τις διαστάσεις των ελαστικών στις οποίες τοποθετούνται.

Πώς τοποθετούνται οι αντιολισθητικές αλυσίδες

Για να ξεκινήσουμε την τοποθέτηση πρέπει το όχημά μας να είναι ασφαλισμένο σε οριζόντιο, επίπεδο και σε σταθερό έδαφος, χωρίς απότομη κλίση για να μην συμβεί κάποιο ατύχημα λόγω ολισθηρότητας.

Τοποθετούμε τις αλυσίδες δίπλα από τους κινητήριους τροχούς και τις ξεμπλέκουμε. Απασφαλίζουμε το άγκιστρο της ντίζας και περνάμε την αλυσίδα πίσω από τον τροχό προσέχοντας να μην μπλεχτεί. Συνδέουμε το άγκιστρο πάνω από το υψηλότερο μέρος του τροχού και το κρατάμε σταθερά εκεί με το ένα μας χέρι. Με το ελεύθερο χέρι τραβάμε το υπόλοιπο της αλυσίδας που έχει μείνει πίσω από τον τροχό και το φέρνουμε όσο πιο μπροστά γίνεται.

Στη συνέχεια πρέπει να συνδέσουμε το επάνω γαντζάκι και να αφήσουμε την ντίζα να πέσει πίσω από τον τροχό. Με αυτόν τον τρόπο θα πάρουμε εύκολα τα μπόσικα από κάτω και θα κουμπώσουμε χωρίς δυσκολία το δεύτερο γαντζάκι.

Παίρνουμε το κομμάτι της αλυσίδας που στην προέκτασή της έχει έναν γάντζο επάνω σε έναν ελαστικό τεντωτήρα, με την οποία θα ασφαλίσουμε την αλυσίδα. Αφού προχωρήσουμε περίπου 20μ. σταματάμε ξανά, τεντώνουμε την αλυσίδα με το έλασμα για να πάρουμε τα μπόσικα και έτσι ολοκληρώνουμε τη διαδικασία.

Τύποι αλυσίδων και τιμές

Οι αντιολισθητικές αλυσίδες χωρίζονται σε 4 κατηγορίες που καθορίζονται από την διαδικασία τοποθέτησής τους, το κόστος τους και τα αυτοκίνητα στα οποία προορίζονται να τοποθετηθούν.

Συμβατικές

Οι συμβατικές αλυσίδες με το συρματόσχοινο είναι από τις πιο αξιόπιστες (αν τοποθετηθούν σωστά), είναι κατάλληλες για όλους τους τύπους αυτοκινήτων και σπάνια θα «προδώσουν» τον οδηγό. Οι αλυσίδες αυτές καθορίζονται από το πάχος των κρίκων τους και έτσι έχουμε δύο κατηγορίες: τις αλυσίδες των 16 χλστ. και εκείνες των 9 χλστ., με τις δεύτερες να χρησιμοποιούνται για αυτοκίνητα που διαθέτουν ελαστικό χαμηλού προφίλ ή βελτιωμένη ανάρτηση.

«Kουβέρτες»

Οι αλυσίδες «κουβέρτα» είναι κατασκευασμένες από ένα ύφασμα ειδικής σχεδίασης, το οποίο αυξάνει την τριβή στον πάγο και στο χιόνι. Ωστόσο, πρέπει να πατούν μόνο πάνω σε χιόνι, καθώς όπως έχει αποδειχθεί, φθείρονται ή σκίζονται εύκολα όταν κινούνται σε καθαρό οδόστρωμα. Αυτές οι αλυσίδες είναι πιο εύκολες στην τοποθέτηση, ενώ αποτελούν την μοναδική λύση για σπορ αυτοκίνητα.

«Aράχνη»

Οι πιο ακριβές αλλά συνάμα και οι πιο καλές αλυσίδες που μπορεί να βρει κανείς, είναι οι αλυσίδες τύπου αράχνης. Αυτές διαθέτουν ένα σταθερό τμήμα, που τοποθετείται στα μπουλόνια του κάθε τροχού (τα οποία πρέπει να αφαιρεθούν για την τοποθέτησή του) και πάνω σε εκείνο εφαρμόζει το υπόλοιπο σύστημα. Οι αράχνες μπορούν να τοποθετηθούν σε όλα τα αυτοκίνητα.

Aλυσίδες με καρφιά

Οι αλυσίδες με καρφιά ενδείκνυνται για υπερβολικά δύσκολες συνθήκες και προσφέρουν καλή πρόσφυση πάνω σε πάγο. Έρχονται σε απόλυτη επαφή με τον τροχό, συνδυάζοντας καουτσούκ και ατσαλένιες τάπες, ενώ ταυτόχρονα το σχήμα πενταγώνου που διαθέτουν, ισχυροποιεί το κράτημα προς κάθε κατεύθυνση.

Οι πιο οικονομικές αλυσίδες της αγοράς για ένα μέσο ΙΧ κοστίζει κατά μέσο όρο περίπου 50 ευρώ. Μπορεί να ξεκινούν από τα 22 ευρώ και να φτάσουν μέχρι και 320 ευρώ, ανάλογα με το μέγεθος του ελαστικού. Έτσι, σε ένα αυτοκίνητο τύπου τζιπ μπορεί να φτάσει και τη διπλάσια τιμή. Για τα φορτηγά, δε, οι αλυσίδες μπορεί να φτάσουν και στα 3.000 ευρώ.

Αντίστοιχα, οι χιονοκουβέρτες ξεκινούν με τιμή περίπου στα 15 ευρώ και μπορεί να φτάσουν και τα 200 ευρώ περίπου, ανάλογα το μέγεθος των ελαστικών.

Οι άλλες δυο επιλογές που αναφέρθηκαν και παραπάνω είναι λίγο πιο ακριβές καθώς οι αλυσίδες «αράχνη» έχουν κόστος που ξεκινά από τα 150 ευρώ περίπου ενώ λίγο φθηνότερες υπάρχουν στην αγορά οι αλυσίδες με πλαστικά μέρη που ενσωματώνουν καρφιά.

Δημοσιεύθηκε στο  Pelop.gr

Τα σύγχρονα αυτοκίνητα δεν έχουν πλέον ρεζέρβα ή έστω τροχό ανάγκης και αυτό συμβαίνει ακόμη και σε μάρκες που έχουν παράδοση στα 4x4.

Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα αυτοκίνητα της αγοράς έρχονται χωρίς κανονικό τροχό για ρεζέρβα ή έστω μία ρεζέρβα ανάγκης. Και πολλοί ιδιοκτήτες δεν έχουν αντιληφθεί την συγκεκριμένη «έλλειψη» μέχρι να τους «χτυπήσει»… η ατυχία και κλατάρει ένα ελαστικό.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε είναι ότι, ακόμα κι αν δεν περιλαμβάνουν τροχό, θα έχετε σίγουρα ένα κιτ επισκευής ελαστικού, το οποίο είναι χρήσιμο για να αντιμετωπίσετε μια μικρή τρύπα, αλλά είναι άχρηστο σε κάτι μεγαλύτερο.

Ακόμα, ορισμένοι κατασκευαστές τοποθετούν ελαστικά run on flat στα μοντέλα τους, ή ακόμα καλύτερα (αφού δεν θα έχετε ρεζέρβα) ελαστικά με σιλικονούχα εσωτερική στρώση που «μονώνει» τον θάλαμο αέρα και δεν επιτρέπει την απώλεια πίεσης.

Φυσικά, οι αυτοκινητοβιομηχανίες δεν διακινδυνεύουν να δυσαρεστήσουν του πελάτες τους χωρίς να υπάρχει ένας καλό λόγος, αλλά και πάλι δεν είναι λίγοι πελάτες που θα δυσανασχετήσουν από την συγκεκριμένη έλλειψη, μιας και τους δημιουργείται ένα αίσθημα ανασφάλειας. Γιατί όμως οι εταιρείες επιλέγουν να μην τοποθετήσουν ρεζέρβα στα νέα τους μοντέλα;

Υπάρχουν 5 βασικοί λόγοι που οι κατασκευαστές αυτοκινήτων προχωράνε σε αυτή την κίνηση:

Αξίζει δε να σημειωθεί ότι υπάρχει ένας ακόμα παράγοντας που έχει «αφαιρέσει» από το πάτωμα του χώρου αποσκευών την ρεζέρβα. Και αυτός δεν είναι άλλος από τα εξηλεκτρισμένα συστήματα κίνησης των υβριδικών και επαναφορτιζόμενων υβριδικών (Plug-in Hybrid) μοντέλων.

Οι μπαταρίες των μοντέλων της συγκεκριμένης κατηγορίας θέλουν χώρο και τον βρίσκουν κάτω από το πίσω κάθισμα και τον χώρο αποσκευών, με αποτέλεσμα η ρεζέρβα και τα εργαλεία αλλαγής τροχού να παίρνουν τον δρόμο για τα… αποδυτήρια.

Δημοσιεύθηκε στο  carandmotor.gr