Εκείνη τη στιγμή που χαλαρώνεις, που λες «αυτόν τον δρόμο τον ξέρω απ’ έξω κι ανακατωτά». Εκεί που πιστεύεις πως τίποτα απρόβλεπτο δεν μπορεί να συμβεί… Εκεί ακριβώς σε περιμένει το απρόσμενο.
Δεν ελέγχεις τους καθρέφτες όπως πρέπει, γιατί «εδώ δεν περνάει ψυχή».
Πιάνεις το κινητό «για ένα γρήγορο τσεκ», γιατί «είναι εύκολη διαδρομή».
Περνάς χαλαρά από το STOP, γιατί «τόσα χρόνια, ποτέ δεν συνάντησα κανέναν εδώ».
Και τότε… σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα εφησυχασμού, αλλάζουν όλα. Όχι γιατί το περίμενες, αλλά επειδή δεν ήσουν έτοιμος γι’ αυτό.
Πάντα να θυμάσαι: Στον δρόμο δεν αρκεί να “ξέρεις” τη διαδρομή. Πρέπει να είσαι κάθε φορά εκεί… με το μυαλό, τα μάτια και την προσοχή σου.
Κείμενο του Xristos Giannoukas
