Το όνομα του Αλέξανδρου Παπαγιαννόπουλου στους νεότερους ίσως να μην λέει και πολλά πράγματα. Οι παλαιότεροι όμως σίγουρα θυμούνται ότι πρόκειται για έναν από τους σημαντικότερους και πιο καταξιωμένους μαέστρους χορωδιών που ανέδειξε η Ελλάδα, έναν ιδιαίτερο άνθρωπο που ξεκίνησε από την αγαπημένη του Κόρινθο (όπου ζει ακόμα και σήμερα) και με τη μουσική του, με τις Χορωδίες της Κορίνθου και του ΟΤΕ Αθηνών ταξίδεψε παντού εκτός των ελληνικών συνόρων. Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι ο Αλέξανδρος Παπαγιαννόπουλος συνέβαλε τα μέγιστα ώστε να καθιερωθεί η χορωδιακή μουσική στην Ελλάδα. Και μόνο τα αναρίθμητα βραβεία που κοσμούν τη μακρόχρονη και λαμπρή καριέρα του αποτελούν αδιάψευστο μάρτυρα του ταλέντου και της προσφοράς του.
Ο Αλέξανδρος Παπαγιαννόπουλος γεννήθηκε στις 15 Ιανουαρίου του 1932 στο Βέλο Κορινθίας. Η πρώτη του επαφή με τη μουσική ήταν στην εκκλησία του χωριού του, την Αγιά Μαρίνα. Από τότε το «μικρόβιο» της μουσικής μπήκε μέσα του και ο ίδιος προφανώς δεν έκανε τίποτα για να το αποβάλλει. Το άφησε να του καθοδηγεί τη ζωή.
Στις αρχές του 1944 η οικογένειά του μετακομίζει στην Κόρινθο και ένα χρόνο μετά, το 1945, θα ενταχθεί στη δύναμη του 3ου προσκοπικού συστήματος όπου άρχισε να διδάσκει πολλά τραγούδια και κυρίως το τραγούδι της «Φωτιάς». Από εκεί και πέρα άρχισαν όλα να παίρνουν τον δρόμο τους.
Η Χορωδία της Κορίνθου
Το 1948 με βάση του καλλίφωνους προσκόπους και άλλους νέους τραγουδιστές δημιουργείται η Χορωδία της Κορίνθου ως καλλιτεχνικό σωματείο. Αναλογιστείτε μόνο πόσο δύσκολο είναι για εκείνη την εποχή, εν μέσω του Εμφυλίου πολέμου που μαινόταν, του γενικότερου ζόφου που κάλυπτε την ελληνική κοινωνία και μάλιστα σε μια επαρχιακή πόλη, να δημιουργείται ένα χορωδιακό σχήμα. Το πείσμα όμως του μαέστρου, που βρισκόταν τότε σε πολύ νεαρή ηλικία (δεν είχε καν κλείσει τα 17 του χρόνια), το ταλέντο και βέβαια η δίψα του για την Τέχνη απέδωσαν καρπούς.
Η Χορωδία σιγά σιγά θα καθιερωθεί στην πόλη, θα αντιμετωπίζεται ως θεσμός και χρόνο με το χρόνο η φήμη της, χάρη στην άοκνες και δημιουργικές προσπάθειες του μαέστρου της, θα εξαπλώνεται σε όλη την Ελλάδα αλλά και έξω από τα σύνορα αυτής.
Μεταξύ των πιο σημαντικών σταθμών στην ιστορία της Χορωδίας της Κορίνθου ήταν το Αρέτζο της Ιταλίας (1968), το Μοντρέ της Ελβετίας (1975), το Βουκουρέστι της Ρουμανίας (1976), το Μιλάνο της Ιταλίας (1982), η Βιέννη της Αυστρίας (1983), το Ντέμπρετσεν της Ουγγαρίας (1984), η Βενετία της Ιταλίας (1985), το Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής (1991) στο πιο μακρινό ταξίδι που πραγματοποίησε ποτέ η Χορωδία, η Οδησσός της Ουκρανίας (1995) και τόσοι άλλοι.
Μάλιστα, το 1965 η Χορωδία Κορίνθου καθιέρωσε τα Αριώνεια που ήταν εκδηλώσεις με συμμετοχή χορωδιών από όλο τον Κόσμο – για χρόνια τα Αριώνεια προκαλούσαν μια μουσική πανδαισία που συνέπαιρνε την πόλη της Κορίνθου και όχι μόνο.
Η Χορωδία του ΟΤΕ
Είκοσι χρόνια μετά τη δημιουργία της Χορωδίας της Κορίνθου ο Αλέξανδρος Παπαγιαννόπουλος προχωρά στη συγκρότηση της χορωδίας του ΟΤΕ στην Αθήνα (καθώς ο ίδιος εργαζόταν στο τεχνικό τμήμα του Οργανισμού). Η πορεία και αυτής της χορωδίας που έφερε τη σφραγίδα του ήταν το ίδιο ένδοξη αφού σύντομα κατάφερε να ξεπεράσει τα σύνορα της χώρας και να κάνει εμφανίσεις και να διακριθεί σε ονομαστούς χώρους του εξωτερικού. Μεταξύ άλλων η Χορωδία του ΟΤΕ υπό την διεύθυνση του μαέστρου Αλέξανδρου Παπαγιαννόπουλου μάγεψε με τους ήχους της το κοινό στην Αμερική, τη Γερμανία, τη Γαλλία, την Κύπρο, την Ιταλία, το Ισραήλ, τη Γιουγκοσλαβία, το Βέλγιο, την Αίγυπτο, την Ουκρανία, τη Χάλκη και την Κωνσταντινούπολη (το 2000) ύστερα από πρόσκληση του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
Στη μακρόχρονη αυτή πορεία του ο αειθαλής μαέστρος συνεργάστηκε με σπουδαίους μουσικοσυνθέτες (όπως ο Χρήστος Λεοντής και ο Ηλίας Ανδριόπουλος) των οποίων τα έργα πλαισίωσε χορωδιακά.
Σε παλαιότερη συνέντευξή του, ο Αλέξανδρος Παπαγιαννόπουλος έδωσε τρεις λόγους για τους οποίους αγάπησε τη χορωδία και της αφιέρωσε ουσιαστικά τη ζωή του: «Ο πρώτος είναι γιατί η χορωδία φανερώθηκε από πολύ νωρίς μάλιστα σε αυτή εδώ την όμορφη χώρα, την Ελλάδα μας. Ο δεύτερος γιατί η χορωδία υπηρετεί ένα μεγάλο κεφάλαιο του Παγκόσμιου αλλά και του Εθνικού μας Πολιτισμού, χρησιμοποιώντας ως όργανο τη φωνή, δηλαδή το ύψιστο δώρημα του πλάστη στον άνθρωπο και ο τρίτος λόγος που αγαπώ το χορωδιακό είδος είναι γιατί αποτελεί ένα θαυμάσιο συλλογικό όργανο μέσα στο οποίο πολλοί άνθρωποι μαζί, πολλοί φίλοι μπορούν ‘ελευθέρα βουλήσει΄ να δημιουργήσουν αληθινή τέχνη και να αποτελέσουν ‘επί ίση τιμή’ εστία κοινωνικής ευαισθησίας, κοινωνικής ισορροπίας και παραδοχής αξιών».
Βραβεία και Τιμητικές Διακρίσεις της «Χορωδίας Κορίνθου»
-Α’ Βραβείο στο Καλλιμάρμαρο Στάδιο Αθηνών, Σεπτέμβριος 1959.
-Α’ Βραβείο στο Δημοτικό Θέατρο Λαμίας, Μάιος 1962.
-Ειδικό Βραβείο Δήμου Arezzo, Ιταλία, Αύγουστος 1968.
-Α’ Βραβείο, Λευκάδα, Αύγουστος 1969.
-Α’ Βραβείο, Gorizia, Ιταλία, Σεπτέμβριος 1970.
-Βραβείο του Λαού στο Μontreux της Ελβετίας, Απρίλιος 1970.
-Β’ Βραβείο στο Διεθνή Διαγωνισμό Χορωδιών Αθήνας (Χίλτον), Οκτώβριος 1978.
-Βραβείο στην κατηγορία Folk Music στον Διεθνή Χορωδιακό Διαγωνισμό του Debrecen, Ουγγαρία, Ιούλιος 1984.
-5η θέση στην κατηγορία της στον Παγκόσμιο Χορωδιακό Διαγωνισμό που διεξήχθη στον Cantonigros της Barcelona, ξεπερνώντας 28 καταπληκτικά χορωδιακά συγκροτήματα του Κόσμου. Ισπανία, Ιούλιος 1998.
Βραβεία και τιμητικές διακρίσεις της Χορωδίας ΟΤΕ
-Βραβείο Κοινού στο Διεθνή Χορωδιακό Διαγωνισμό στο Μoντρέ της Ελβετίας, 1971.
-2ο Βραβείο στην κατηγορία Φολκλόρ καθώς και την 4η θέση τον Κλασσικό Κύκλο στον Διεθνή Διαγωνισμό του Λανκόλεν της Ουαλίας, 1973.
-3ο Βραβείο στην Κλασσική Κατηγορία στον Διεθνή Χορωδιακό Διαγωνισμό Αθηνών, 1985.
-3ο Βραβείο στην Κλασσική Κατηγορία στον Διεθνή Διαγωνισμό Χορωδιών Αθηνών, 1990.
-3ο Βραβείο στην Κλασσική Κατηγορία στον Διεθνή Διαγωνισμό Αθηνών, 1994.
-1ο Βραβείο στην Κατηγορία Φολκλόρ στον Διεθνή Διαγωνισμό Χορωδιών Αθηνών, 1997.
-1ο Βραβείο στην Κλασσική Κατηγορία στον Διεθνή Διαγωνισμό Χορωδιών Αθηνών, 1997.
-Χρυσό Μετάλλιο στην Κατηγορία Φολκλόρ στον 30ο Διεθνή Διαγωνισμό Mundi Cantat στο Ολομουκ της Τσεχίας, 2002.
-Αργυρό Μετάλλιο στην Κατηγορία Εκκλησιαστικής Μουσικής, στον 30ό Διεθνή Διαγωνισμό Μundi Cantat στο Ολομουκ της Τσεχίας, 2002.
-Αργυρό Μετάλλιο στην Κατηγορία Εκκλησιαστικής Μουσικής στο 8ο Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ Ρiva Del Garda στην Γκάρντα της Ιταλίας, 2004.
-Χρυσό και Αργυρό Μετάλλιο στην Κατηγορία Εκκλησιαστικής Μουσικής στο Διεθνές Χορωδιακό Φεστιβάλ Musica Sacra A Roma, Ρώμη, 2005.
Δημοσιεύθηκε στο ekirikas.com
