ΚΟΤΙΝΟΣ , ΤΟ ΙΕΡΟ ΕΠΑΘΛΟ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΟΛΥΜΠΙΟΝΙΚΩΝ

Ο κότινος φίλες και φίλοι, ήταν στεφάνι από κλαδί αγριελιάς με το οποίο στεφάνωναν τον νικητή στους ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας.

Τα κλαδιά από την ελιά, που βρισκόταν κοντά στον ναό του Δία,τα έκοβε ένας "παις αμφιθαλής"

(δηλαδή ένα αγόρι του οποίου και οι δύο γονείς βρίσκονταν εν ζωή) με χρυσό ψαλίδι.

Στη συνέχεια τα πήγαινε στον ναό της Ήρας και τα τοποθετούσε πάνω σε μια χρυσελεφάντινη τράπεζα. Από εκεί τα έπαιρναν οι Ελλανοδίκες, οι κριτές των αρχαίων Ολυμπιακών αγώνων, έφτιαχναν στεφάνια και τα πρόσφεραν στους νικητές ως βραβείο.

Πρώτη φορά δόθηκε, σύμφωνα με τον Παυσανία, το 752 π.Χ. κατά την έκτη ολυμπιακή διοργάνωση και αντικατέστησε τον καρπό της μηλιάς που δινόταν ως τότε.

Ενώ σύμφωνα με τη μυθολογία εισήχθη ως έπαθλο για τον νικητή του δρόμου (το αρχαιότερο αγώνισμα) από τον Ηρακλή, προς τιμήν του πατέρα του Δία.

Το στεφάνι ελιάς είχε συμβολική σημασία, καθώς θεωρούσαν πως έφερνε τύχη και θεϊκή προστασία στον στεφανωμένο αθλητή.

Ο Φλέγων ο Τραλλιανός αναφέρει ότι στους πρώτους πέντε Ολυμπιακούς Αγώνες, δεν βράβευαν με στεφάνι τους νικητές.

Αργότερα, αφού συμβουλεύτηκαν το μαντείο των Δελφών, πήραν απάντηση ότι το στεφάνι του νικητή θα πρέπει να είναι φτιαγμένο από κλαδιά αγριελιάς.